Het Nederlandsch Magazijn beschrijft in 1845 een indrukwekkend dier: het rivierpaard, bij ons tegenwoordig bekend als het nijlpaard.
De schrijver van het artikel is duidelijk geïmponeerd.
Het is een ontzaggelijk dier, dat bijna even groot als de rhinoceros is […]. De kop van dit monsterdier is buitengewoon groot.
Het beest heeft – zeker gezien zijn bouw – onvermoede kwaliteiten.
Dit logge schepsel is echter een zwemmersbaas en een vaardig duiker. Hij kan eenigen tijd, doch niet zeer lang, onder water doorbrengen, doch moet alsdan weder boven komen om adem te scheppen.
Maar daarbij moet worden vermeld dat hij ook nogal lomp en niet zo slim is.
Hij voedt zich met wortels en kruiden, en komt dikwijls, vooral des nachts, aan wal, wanneer hij een liefhebber is om over alles heen te wandelen en groote schade aan te richten; men begrijpt ligt, dat hij met zijne dikke en zware pooten nog al wat kan vertrappen, en dat zijn groote maag, te meer dewijl hij van eenen gulzigen aard is, nog al wat groente kan bergen. Hij heeft zijne slaapplaats in de nabijheid der rivier, op den wal, en maakt zijne legerstede van de riet- en biesplanten, dat wil zeggen, wanneer de natuur ze daar heeft doen groeijen, waar hij zich nedervleit, want zeer vernuftig is hij niet.
Het rivierpaard is een vriendelijke reus. Dat wil zeggen, zolang je hem niet boos maakt.
Gelijk alles wat zeer groot is, zoowel onder de menschen als onder de dieren, doorgaans nog al goed is en met anderen in rust en vrede leeft, is ook hij een vriend van vrede; doch wanneer hij woedend wordt, hetgeen alleen geschiedt als hij lang wordt uitgetart of beleedigd, dan is hij te vreezen, er ligt alsdan iets ontzettends, iets vreeselijks in zijne drift.
Moraal van dit verhaal: ga niet alleen op uiterlijk af.
Wanneer men dit ontzaggelijke dier aanziet, moet men zich zeker verwonderen, dat het zulk een vreedzaam gras-etend dier is.
Nederlandsch Magazijn, 1845.
Bekijk hier de volledige tekst van het artikel.
Op de website van International Fund for Animal Welfare (IFAW) staat een uitgebreide beschrijving van het nijlpaard. Met de jongste inzichten over het dier. Zo had de schrijver van het artikel in het Nederlandsch Magazijn het niet helemaal bij het juiste eind toen hij het over een “zwemmersbaas” had: “Ondanks dat nijlpaarden hun tijd meestal in het water moeten doorbrengen, kunnen ze niet zwemmen. In plaats daarvan rennen of lopen ze over rivierbeddingen”.
