De man die altijd zijn paraplu meeneemt als hij de deur uitgaat, rekent voorzichtigheid tot zijn deugden. Hij waagt zich niet aan roekeloze avonturen en wordt op den duur beloond voor zijn zuinigheid met welvaart.
De man die zijn paraplu zelfs bij regenachtig weer thuislaat, denkt noch aan vandaag, noch aan morgen. Hij is zorgeloos en onbezonnen, vergeet ’s nachts zijn huis af te sluiten, mist de trein door te laat op het station te komen, en lijdt vaak schade door zijn vergeetachtigheid.
De man die zijn paraplu telkens ergens laat staan, is zeker iemand die veel zal verliezen. Men kan niet op hem rekenen. Wee degene die hem een bankbiljet van duizend gulden toevertrouwt!
De man die voortdurend bang is dat iemand zijn paraplu zal stelen, en telkens kijkt of die er nog staat, is wantrouwend en achterdochtig. Het is onverstandig om zaken met hem te doen, of zelfs maar een potje schaak of whist met hem te spelen. Hij verdenkt zelfs de eerlijksten van bedrog.
De man die een katoenen paraplu koopt, is ofwel een filosoof, of een zuinig man. Hij trekt zich niets aan van de mode, of hij kiest bewust voor katoen boven zijde, omdat het eerste goedkoop is en het tweede duur.
Nederlandsch Magazijn, 1859, pagina 207.