De lezer van het Nederlandsch Magazijn maakt in 1837 kennis een van de merkwaardigste schepselen der aarde: de olifant. “De schranderheid van deze dieren is ongeloofelijk; zij verrigten dingen, waarvoor men een zoo log en onhebbelijk uitziend dier stellig niet bekwaam zou achten.”
Het Nederlandsch Magazijn trekt in 1861 ten strijde tegen nepnieuws. Het sprookje dat er in Afrika mensen met een staart leven is onjuist. Ene Lejean ontdekte hoe het zit. “Het is een eenigzins zonderling kleedingstuk, een lederen riem, met ijzeren stifjes bezet.”
Het Nederlandsch Magazijn laat zijn lezers in 1835 kennismaken met Armenië. Een rijk geschakeerd land met een “regtschapen” bevolking. De Armeniër is “langzaam, kalm en welberaden; hij munt noch door moed, noch door dapperheid uit”.
Het Nederlandsch Magazijn schetst in 1859 het karakter van mannen aan de hand van hun paraplugedrag. “De man die altoos zijne parapluie ergens staan laat, is zeker van veel te zullen verliezen.”
Het Nederlandsch Magazijn publiceert regelmatig tekeningen van de Fransman Jean Ignace Isidore Gérard, beter bekend als J.J. Grandville. In de jaargang 1844 staan een paar bijzondere tekeningen van hem. Het zijn notenbalken waarmee hij een verhaal vertelt.
Het Nieuw Nederlandsch Magazijn verhaalt in 1847 over het aangename van baden en zwemmen. “Gaat iemand in den gewonen gezondheidstoestand in een koud bad, dan grijpt hem in het eerst een gevoel van koude aan, waarop bijna onmiddellijk eene schielijk toenemende warmte volgt.” Maar zonder gevaar is het uiteraard niet.
Het stekelvarken krijgt in 1838 uitgebreide aandacht in het Nederlandsch Magazijn. Het is “hoogst zienswaardig”. Dat is dan dankzij zijn stekels, want het dier is “ontbloot van de vlugheid van het eekhorentje, de snelheid van den haas en het voortreffelijke bont der chinchilla”.
Het Nederlandsch Magazijn schrijft in 1878 over een uitvinding die in Amerika met een opmars bezig is: de schrijfmachine. “Men schrijft er mede door toetsen aan te raken, welke een letter, een cijfer of een leesteeken aangeven.”
Het Nederlandsch Magazijn schrijft in 1841 over een wonderlijk bouwsel, de hellende toren van Pisa. “Eene massa steen, die als het ware zonder steun als in de lucht zweeft, zonder reeds lang omgestort te zijn.” De vraag is: is de toren met opzet scheef gebouwd?
Het Nederlandsch Magazijn merkt in 1865 op dat in Engeland niet langer visitekaartjes met een glanzend laagje worden gebruikt. “Ja, men beschouwt iemand, die de zoodanigen afgeeft, als geen echt gentleman.”